وسوسه سؤال

...
وقتی که بعدها در زیر بار سنگ سپیدی خوابیده‏ام
چون روح وسوسه در یک نسیم سوی تو خواهم آمد
آنجا کنار پنجره خواهم ماند
با شور و شوق داغ تماشا
و این سؤال:
اکنون در آن اتاق کوچک تنها که ماه را در خویش ِ خویش نهان کرده‏ست [مثل زنی که زیباییِ گذشته خود را]،
شبها چه می‏کنی؟
و پاسخم را هم-من مطمئنم- خواهم گرفت
زیرا سؤال‏های پس از مردن هرگز بلاجواب نمی‏ماند

خطاب به پروانه‏ها/رضا براهنی