۱۳۸۷ مرداد ۲۰, یکشنبه

آلت ِ زبان مردانه و زنانه

زبان ِ زنانه و زبان ِ مردانه، انگار در ایران بیش از آن که وجود داشته باشند مایه ی ِ تفریح و سرگرمی اند. گویا بعضی ها فکر می کنند زبان مردانه زبانی ست که از هر کلمه اش یک قضیب آویزان است و زبانی که زنانه است زبانی ست که به هر کلمه اش یک ک.س متصل است و زبان خنثا هم زبانی ست که این دو آلت را ندارد. بدین ترتیب حتا ممکن است در آینده زبان ِ ترنسکچوال هم داشته باشیم. نکنید! اینقدر آدم را نخندانید توی ِ این وضعیت ِ اسفبار که آدم باید رو به موت باشد. نکنید خانم ناتاشا امیری، نکنید! ( در آینده بیشتر در این باره خواهم گفت)

۲ نظر:

شقایق گفت...

اولین واکنش من به این مقاله رو تو شنیدی،یادته که چقدر عصبی بودم، یادت هم هست که کلمه ای که همیشه تو را بابت گفتنش مواخذه می کنم خودم بهش نسبت دادم، و راستش اولین پستی که تو Y360 گذاشتم این نبود که تو خواندی. هر آنچه از دهنم در امده بود نوشته بودم... اما بعدش فکر کردم دیدم عصبیت راهش نیست، به قول حق شناس نه علمیه نه دانشگاهی. ما آدمهایی هستیم که این موضوع برامون مهمه و راجع بهش حساسیم. رفتارمون باید کنش ایجاد کنه امیر! نه واکنشی باشه به یک مشت ترهات و مزخرفات!منتظر مقاله ات هستم...

فروغ گفت...

نظرم ربطی به این پست نداره.البته می دونی نظرمو قبلن گفتم.یکدفعه یادم اومد که بگم برو توی وبلاگ قبلیت خبر بده کجا رفتی گم و گور شدی.خوب؟