۱۳۸۸ اردیبهشت ۳۱, پنجشنبه

فاتحه

خوبی مستقیم یا غیرمستقیم خبر داشتن از آدم های ِ رابطه های ِ قبلی ات این است که می فهمی قدشان چقدر بوده. به قد تو می رسیده یا نه. و این خیال آدم را راحت تر می کند، خیال را راحت تر می کند دانستن اینکه کوتاه قد هایی که فکر می کردی همراه های ِ خوبی هستند خودشان دست خودشان را رو می کنند و یکهو آب می روند تا سایز واقعی شان. من حالا انبوهی از کوتوله ها را پشت سر گذاشته ام و به هیچ کوتوله ی ِ دیگری مدت هاست راه نمی دهم. دلم می سوزد برای رفقایی که از ضعف یا حسابگری ماندند با کوتوله های ِ همراهشان. متأسفم که می دانم آنها هم قدشان به کوتاهی ِ همراه هایشان می شود، که شده و از پیش فاتحه ی ِ بعضی آدم ها را من خوانده ام و بر مزارشان خوب گریه کرده ام.
چه تصادف خوبی که در عرض چند هفته چند نفر بی لیاقتی شان را به زبان خودشان به عرضت برسانند، چون آدم راحت می شود و از کاری که کرده خاطرجمع تر می شود.
پایان پیام.

۱ نظر:

سارا گفت...

این نوشته را ، بسیار ، بسیار ، بسیار زیادتر از بقیه نوشتهای اینجا دوست داشتم