۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۳, چهارشنبه

...

Oh Mrs. Dalloway...Msr. Dalloway...always giving parties to cover the silence.

۶ نظر:

رافونه گفت...

می گم چی شد تا حالا فارسی می نوشتی حالا که قرار شد ما بیایم نظر بگذاریم داری امتحان زبان می گیری؟:))

امیر گفت...

ای بابا شما که استاد ِزبانی خودت!

tabesh گفت...

You cannot find peace by avoiding life,Leonard

شقایق گفت...

ها؟؟
(چند دقیقه بعد)
ها!
(چند لحظه بعد!)
بزن زنگو....

زنبق دره گفت...

نه جناب امیر خان این نقاش دیوانه نیست
رنگهایش هم عالی هستند
عکس ها کیفیت اصلی رنگ را نشان نمی دهند
و چشم ها ، چشم های مدل هستند و شما توجه ندارید که ورمر نقاش قرن هفدهم است و رمانتیسیسم تمام شده و دیگر اسطوره گرایی معنایی ندارد
بنابراین واقع نمایی اصل کار بوده نه زیبانمایی
پس لابد اگر نقاشی های رمبراند را هم ببینی می گویی دنیا دیوانه است که رمبراند را نابغه نقاشی می داند. هان؟

امیر گفت...

زنبق دره! عزیز! من عاشق ورمیر هستم. کلی از کارهایش را دارم. رنگ توی کارهای ِ این مرد اولین چیزی ست که به چشم می آید، و من دیوانه ی ِ خلوص ِ این رنگ هام که نه واقعی اند و نه غیر واقعی...
این که گفتم دیوانه است بابت همین بود، همین که شما بهش می گویید نابغه. ورمیر ِنابغه. من آن هایی ا که دوست دارم می گویم دیوانه، بعضی وقت ها هم فحش های ِ رکیک تری می دهم.